Kategoria Obiady

Dziś do Waszej dyspozycji oddaję przepis na pizzę. Nadesłał nam ją MareczeK, za co jesteśmy mu wdzięczni. Wyszła bardzo dobra, a najlepsze jest to, że autor pozostawia nam dobór składników ;). Jeżeli też masz fajny przepis i chciałbyś, by znalazł się na Widelcem-Pisane.info, zajrzyj do Podziel się przepisem! i wyślij nam swój przepis.

Składniki:

• 70 dag mąki
• 1/2 kostki drożdży
• 1/3 szklanka oleju
• 1 łyżeczka soli
• 1,5 łyżeczki cukru
• 1,5 szklanki cieplej wody
• puszka kukurydzy
• dwa pętka kiełbasy
• 2 kostki sera żółtego
• 70dag pieczarki
• 2 cebule

Z podanych składników wyjdą dwie duże pizze ;).

W pierwszej kolejności szykuję sobie składniki: cebulkę, kiełbasę kroję w kosteczkę, ser żółty ścieram na tarce o dużych oczkach a pieczarki podsmażam na patelni. Drożdże rozpuszczam w ciepłej wodzie wraz z cukrem, solą i dolewam do mąki gotowej na stolnicy. Dodaję olej i zabieram się za formowanie ciasta. Ugniatam, aż zrobi się jednolita masa. Jeżeli ciasto wyjdzie za gęste, dodajemy trochę wody, a w przypadku, gdy będzie za rzadkie – nie żałujemy mąki.

Czekamy aż ciasto troszkę pod rośnie, a w międzyczasie szykuję sos pomidorowy do smarowania pierwszej warstwy pizzy. Gotowy sos odkładam i zabieram się za przyrządzanie potrawy. Najlepiej użyć do tego płaskiej blachy z wyposażenia piekarnika.

Po rozwałkowaniu ciasta i ułożeniu na blaszce, najpierw całość smaruję sosem pomidorowym. W następnej kolejności dodaję składniki (tutaj każdy według własnego uznania). Układam kolejno cebulkę, kiełbasę, pieczarki, kukurydzę a całość posypuję startym żółtym serem (można też dodać ser przed układaniem wszystkich składników – wtedy będzie się podwójnie ciągnął ;)).

Piec w piekarniku na 220 stopni do zrumienienia (ok 15 min). Kiedy pizza się robi, to najlepszym sosem do smarowania będzie sos czosnkowy. Można go łączyć z pomidorowym.

Dziś podaję przepis na pyszne, niedrogie i proste w przygotowaniu danie o ciekawym smaku.

Składniki:

• 20 dag makaronu penne
• puszka pomidorów
• pół czerwonej papryki
• średnia cebula
• 2 ząbki czosnku
• 10 dag sera feta
• olej
• przyprawy – sól, pieprz. mielona papryka, bazylia, zioła prowansalskie

 Czosnek ścieramy na tarce o małych oczkach, cebulę kroimy w kostkę, a paprykę w paski. Czosnek, cebulę i paprykę wrzucamy na rozgrzany olej i chwilę smażymy. Do warzyw dodajemy pomidory, doprawiamy solą, pieprzem, ziołami i dusimy ok. 15 minut. Gdyby sos wydawał się za bardzo wodnisty możemy podusić dłużej. Jeśli będzie zbyt kwaśny, trzeba dodać trochę cukru.

W międzyczasie gotujemy makaron, odcedzamy i gorący mieszamy z odrobiną bazylii i papryki w proszku.

Do gotowego sosu dodajemy połowę sera feta i mieszamy dokładnie. Wykładamy makaron na talerz, polewamy przygotowanym sosem, po wierzchu posypujemy serem feta i wcinamy! Smacznego ;).

Na początku ten wariant pomidorowej miał być tylko wersją zastępczą prawdziwej pomidorówki gotowanej w domu przez mamę. Przepis bardzo prosty, by każdy głodny student niewielkim nakładem pieniężnym mógł zjeść ciepły posiłek. Jednak przyznam się, że z czasem tak ją polubiłam, że gotuje ją bardzo często i w zasadzie według mnie w niczym nie ustępuje tradycyjnej pomidorówce.

Składniki:

• 6 szkl. wody
• kostka rosołowa
• marchewka (jeśli macie pod ręką jakieś warzywa typu por, seler, pietruszka to tym lepiej, z powodzeniem można je dodać, jeśli jednak nie, wystarczy tylko marchewka, ale marchewka musi być!)
• 5 łyżeczek koncentratu pomidorowego (ja używam tego z Łowicza)
• 1 łyżka mąki
• 3 łyżki śmietany 12%
• sól, pieprz, bazylia

Wodę wlewamy do garnka, dodajemy kostkę rosołową, pokrojoną w kostkę bądź talarki marchewkę i pozostałe warzywa, i gotujemy. Kiedy warzywa będą już miękkie dodajemy koncentrat. Ja rozcieńczam go wcześniej w miseczce z kilkoma łyżkami gotującego się wywaru. (Gdybyście uznali na koniec, że zupa jest za kwaśna można ją posłodzić cukrem). Po dodaniu koncentratu wsypuję do zupy trochę bazylii, tak z mniej więcej pół łyżeczki i to razem gotuję przez jakiś czas, tak z 5 minut. W tym czasie w miseczce łączę mąkę ze śmietaną i tu również dolewam trochę gotującego się wywaru i dokładnie mieszam. Następnie wlewam tak przygotowaną śmietanę z mąką i gotuję jeszcze 5 minut. Po ugotowaniu zupę doprawiamy pieprzem – wedle uznania. Zupę podajemy z ugotowanym wcześniej makaronem. Smacznego ;).

Danie dość proste, a zarazem bardzo smaczne. Robię krokiety na kilka sposobów ale ten oprócz tego, że przypomina mi Wigilię, jest w zasadzie najtańszy, a cena dla studenta ma bardzo duże znaczenie :P.

Składniki:

1.    Naleśniki
2.    Farsz:

• ½ kg kapusty kiszonej
• garść suszonych grzybów
• cebula
• sól, pieprz, papryka w proszku, kminek, ziele angielskie, liść laurowy, pieprz ziarnisty
• olej

Najpierw musimy zabrać się za zrobienie naleśników. Grzyby moczymy w wodzie tak ok. dwóch godzin, jak ktoś chce można oczywiście dłużej. Następnie gotujemy je tak z pół godziny. W drugim garnku gotujemy wypłukaną kapustę, musimy wypłukać ją bardzo dokładnie, by nie była za bardzo kwaśna. Do wody, w której będziemy gotować kapustę dodajemy dwa listki laurowe, kilka ziaren pieprzu i tak ze trzy ziarnka ziela angielskiego, możemy trochę posolić. Kapustę gotujemy aż zmięknie. Możemy w tym czasie pokroić drobno ugotowane wcześniej grzyby.

Po ugotowaniu, kapustę odcedzamy, odciskamy i kroimy w miarę drobno. Cebulę kroimy w drobną kostkę i wrzucamy na rozgrzany na patelni olej. Do cebuli dodajemy grzyby i kapustę, wszystko doprawiamy solą, pieprzem, ja dodaję jeszcze szczyptę papryki i odrobinę kminku. Podsmażamy to wszystko pół godziny. Potem już tylko nakładamy farsz na naleśniki i zawijamy krokiety.

Każdy krokiet panierujemy w roztrzepanym jajku i bułce tartej, a następnie smażymy na rumiano. Możemy podawać z czerwonym barszczem, a ostatnio odkryłam, że super smakują też z ketchupem! Smacznego!

Zamknęli mi najbliższego McDonald’s (remonty im się zachciało...) jaki miałem od domu, dlatego postanowiłem przygotować swojego Bic Maca. Miałem na niego ochotę już jakiś czas, a że tak się złożyło, to nie było innego wyjścia. Trzeba sobie w końcu umieć samemu radzić ;). Przepis nie jest autorski, a jedynie moje wykonanie i muszę przyznać, że jest bardzo dobry!